Vermoorde onschuld

Vandaag heb k niet lang moeten nadenken om iets te zoeken om over te schrijven. Ik kan niet anders dan even stil te staan bij wat er gisteren in Antwerpen gebeurd is.
Een door iedereen rustige en vriendelijke gevonden 18jarige snotbel krijgt het in zijn hoofd om 3 mensen af te knallen die hem niet eens iets in de weg gelegd hebben.
Hoeveel kortsluiting moet ne mens hebben in zijne kop om dat te doen?! Om een 2jarig kind en n zwangere vrouw gewoonweg het leven uit te jagen! Enkel en alleen omdat ze anders zijn.
De schuld van de maatschappij, de ouders, de school, de vrienden, het VB? Mensen zoeken graag iemand om de vinger te wijzen, maar de enige die in fout is, is diene gast zelf.
Er zijn landen waar dit, spijtig genoeg, routine is, waar de mensen niet meer opkijken van een moord meer of minder. Het enige dat we kunnen doen, is hopen dat het hier niet even erg wordt.
Veiligheidgevoel? Noppes! Sommige mensen vinden het erg, maar kunnen zeggen dat ze er zich niet minder onveilig doorvoelen.
Awel, ik niet... Ik moet maar ns toevallig iemand tegenkomen met ne riotgun in zijn handen dat t niet op bruin mensen heeft. De kans dat het gebeurt is wel minimaal, maar dat het kàn gebeuren is gisteren wel gebleken.
Hubbie en ik proberen onze spruiten respect te leren voor alles en iedereen. Ik denk dat daar het begin ligt van alles. Het hen aanleren en hopen dat ze met die gedachte hun leven invullen.