Congratulations, I have arrived... not
Lap, t zit er weeral op! Maanden naar uitgekeken en na een paar minuten showen met haar decadent duur kleed kan ons Kate terug richting belgenlandje vliegen. (van die oorbellen niks opgemerkt)
Aan wat zou het gelegen kunnen hebben? Geen idee... Het ontbreken van de kniezwengel?
Ik snap trouwens niet dat, wanneer ge een miljard keer iets geoefend hebt, ge dan het belangrijkste, de bijna nieuwste trots van België - de kniezwengel, vergeet omdat ge de papa en de bomma ziet zitten. Het klavertje 4 dat ze in haar ondergoed ging steken, heeft dus blijkbaar ook niet gewerkt.
Ze is begot meer bezig geweest met haar been bloot te leggen. t Heeft blijkbaar inspirerend gewerkt want plots zagen we de benen van de cameraman in beeld.
Zelf vond k de act van Ijsland geweldig. t Was er zó hard over dat het gewoon goed werd.
Misschien moeten we volgende keer dat we mogen meedoen gewoon Guy Mortier of Marc Reynebau sturen.
1 Comments:
We weten al langer dat dat één vriendjespolitiek is he, dat songfestival...
Buurlanden die elkaar maar "steunen" uit schrik voor een oorlogsverklaring de dag erop ;-)
't Is spijtig voor ons Kate, maar laat ons hopen dat dat knie-gezwengel nu definitief opgeborgen wordt
Geen WK, geen songfestival... 't kan alleen maar beteren voor ons Belgenlandje nu!
Als dat niet positief is ;-)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home