Maar breekt dan toch!

Voor t geval ge mij al lang niet meer gezien/gehoord hebt; ik ben t beu. Iedereen dat zwangerschapsplannen heeft, stuur ik met plezier ne catalogus op van 'De Vreugdezaaiers' of een ander adoptiebureau. Maar als ge koppig wilt zijn en de wonderen van t zwanger zijn, zelf absoluut wilt meemaken... bij mij moet ge niet komen klagen!
Maar als ik die Eva tegenkom, dat niet van diene appel kon afblijven, maar die krijgt toch ne serieuzen toek op haar bakkes!

Alles is klaar voor de baby, hier en daar moet nog wat gedaan worden voor de bevalling, paar dingen zijn toch maar verschoven naar achter de bevalling, maar t zou nu wel mogen komen, we zijn er (ongeveer) gereed voor.

Maar meer dan gereed, ben k t vooral heel erg beu om elke avond in bed te kruipen en daar om de zoveel tijd uit te komen voor naar de wc te gaan, nog ns te drinken, kersenpitkussen op te warmen, in bad te gaan en dafalgan te nemen. En nee, uiteraard is dat niet allemaal op t zelfde moment nodig. Fles water aan t bed zetten is geen optie want t lijkt altijd wel of k 40 dagen met Mozes door de woestijn heb gelopen en een koud glas water de enige rots lijkt te zijn waar dan water uitkomt.

Dus wat k nu gewoon hoop, is dat mijn water breekt. Dan ben k zeker dat k niet iedereen voor niks iedereen uit zijn bed zit te bellen, niet voor niks tijden zit op te schrijven,...


bijkomende opmerking: als ge per ongeluk op zo'n klein katteke trapt, is dat just n kuiken dat piept. Ik ben er nog niet achtergekomen of dat geluid tzelfde blijft als ge dat expres doet. Ook nog niet kunnen uitproberen wegens niet echt pedagogisch met kinderen die hier rondlopen