Lienefien en de (kleine) dingen des Levens

Friday, May 26, 2006

Chirobal Meldert

Totaal geen zin, en k had me voorgenomen om flink thuis te blijven zodat k kwik en monter op t werk zou kunnen blijven...
Helaas pindakaas, dat was buiten biatch Hilde gerekend. Met al haar overtuigingskracht, hoewel voor fuiven ze niet heel erg hard haar best moet doen, is ze erin geslaagd mij en Karolien mee te krijgen. Argumenten zoals daar zijn 'we gaan zaterdag al niet naar een fuif, het is in een tent dus we kunnen ons helemaal laten gaan, ...' helpen allemaal. Maar het overtuigendste was toch dat ze me s morgens naar het station zou brengen. (ik ben er zeker van dat ze haar dat nog beklaagd heeft)
Fuif was goed, maar niet mega. Ik had het potverdekke voor de eerste keer in mn leven koud in de danstempel.
Maar gaandeweg werd het wel beter. Karolien is bijna op haar gezicht gegaan, er is ne jong komen zeggen dat k t mooiste meisje van de hele fuif. Altijd leuk om te horen natuurlijk, ook al is t nogal cliché, maar toch... De jong in kwestie zat volgens mij wel nog in de kwetsbare zone, maar kom.
Op de boerenbuiten waren er zelfs nog echte gevechten, maar ze hadden wel echte kleerkasten om de betrokkenen uit mekaar te halen. Er was zelfs 1 stoere (zatte) chick die t tegen ne man wou opnemen...
Maar het beste was natuurlijk het eet-moment! Karolien en ik elk ne hamburger, en Hilde n braadworst. Een échte, geen curryworst dat ze voor n braadworst laten doorgaan.
Maar die trien vraagt daar groenten bij en als ze vragen welke saus, dan zegt die trien 'allemaal'! Ik dacht dat k in mijne ajuin ging blijven. Ze had haar (spijtig genoeg) wel nog herpakt, want k had dat zo immens graag willen zien! Ze kon t nu al bijna niet meer vasthouden met al die groenten. En wonder boven wonder, k denk voor de eerste keer in mijn leven dat k rapper gegeten heb dan haar. Dat gaat precies beter als k gedronken heb!
Maar de moeilijkste opdracht komt er nu aan: tot 19.00 u wakker blijven op het werk. Tot 17u zal nog wel lukken met moeder Marleen naast mij, maar daarna... Maar moest k hier in slaap vallen, dan ben k er toch al zeker van dat k maandag op tijd ben!

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

amai amai,
zooooo muug en toch nog in form om zooo ne column neer te pennen, respect, gij hebt dat precies nog gedaan ;-)

Ge waart inderdaad wel meer in form toen ge net toekwam vanochtend ("ik ben nog zat") dan nu, maar volhouden Lientje, de verlossing is nabij ('t is eigenlijk nog meer dan 3 uur, maar 'k wil je gewoon wat hoop geven, in deze moeilijke tijden)

Go for it!
(en anders:slaapwel!)

PS: laat ge u dan ní volledig gaan als het niet in een tent is..?

6:54 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home