Juicht gij allen

... of dat is toch wat hubbie en ik doen. Het kind is eruit geraakt, en nog vlot ook.
Eigenlijk was de bevalling nog het meest doenbare, minst pijnlijke van het hele verhaal. Want na de bevalling was ik terug even dafalgan-verslaafd als ervoor. Borstvoeding is dus helaas ook niet gelukt. We hebben geprobeerd, maar de 4de x gaat niet meer zo vlot en met 2 kinderen in huis die rondlopen is een flesje al rapper gegeven.
Maar ons pruts maakt het goed, slaapt zelfs al door, weent alleen als het flesjestijd is,... Een droom van een kind dus. Nu nog hopen dat het zo blijft.
Bedankt voor de bloemen, kadootjes, kaartjes, wensen,... en bezoek is uiteraard nog heel erg hard welkom... die suikerbonen worden hier anders alleen door hubbie opgegeten en dat is NIET de bedoeling!